„Wierzba w kulturze żydowskiej i na pograniczu kultur” wykład dr Marka Tuszewickiego
“Niewiele przedstawicieli świata roślinnego odgrywa tak ważne role w kulturach ludzkich, co wierzby. Drzewa te od wieków emanowały niezwykłością, prowokowały do interpretowania ich właściwości w kategoriach magicznych. Po hebrajsku nazywano je słowem arawa (l.mn. arawim). W Psalmie 137 czytamy o wierzbach, na których wygnani do Babilonu zawieszali harfy, siedząc w cieniu drzew, płacząc i wspominając ojczyznę. W wielu językach mówi się o wierzbach płaczących bądź żałobnicach, co w potocznej wyobraźni czyniło z nich pośredniczki pomiędzy światem żywych i umarłych. Podobna sytuacja miała miejsce w Europie Wschodniej. Miejscowa ludność słowiańska, jak i mieszkający wśród niej Żydzi, posługiwali się gałązkami drzewa przy okazji licznych rytuałów. Wierzba – znana w jidysz jako werbe – łączyła więc nie tylko światy, ale też ludzi pochodzących z różnych społeczności. /dr @Marek Tuszewicki, autor książki „Żaba pod językiem. Medycyna ludowa Żydów aszkenazyjskich przełomu XIX i XX wieku”
dr Marek Tuszewicki
historyk, adiunkt w Instytucie Judaistyki Uniwersytety Jagiellońskiego, tłumacz literatury żydowskiej. Interesuje się aszkenazyjską kulturą ludową i chasydyzmem, zwłaszcza ich reakcjami na przemiany modernizacyjne. Autor monografii poświęconej żydowskiej medycynie ludowej Żaba pod językiem (Kraków 2015). Publikował też m.in. w „Kwartalniku Historii Żydów” i „Medycynie Nowożytnej”, współredagował tom Polskie tematy i konteksty literatury żydowskiej (wspólnie z Eugenią Prokop-Janiec, Kraków 2014) oraz tom poświęcony części literackiej Archiwum Ringelbluma (wraz z Agnieszką Żółkiewską).
Współpraca
Finansowanie
